Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z 1997-08-14, II CZ 88/97
Opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna rok 1998, Nr 3, poz. 40, str. 31
Strona, ustanawiając adwokata pełnomocnikiem i uiszczając opłaty za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości, ma prawo spodziewać się i wymagać, by czynności te - a wśród nich wniesienie kasacji - wykonane zostały z pełną znajomością obowiązujących przepisów.
Uzasadnienie:
Sąd Wojewódzki w Katowicach, wyrokiem z dnia 10 października 1996 r. sygn. akt (...), oddalił powództwo Rudolfa S. Skierowane przeciwko K. (...) Holdingowi Węglowemu SA w K. - Kopalni Węgla Kamiennego "Ś. (...)" w R.Ś.-K., o naprawienie szkody górniczej.Apelację powoda od tego wyroku odrzucił Sąd Wojewódzki w Katowicach postanowieniem z dnia 29 stycznia 1997 r. sygn. akt (...), albowiem nie został usunięty jej brak przez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Apelacyjny w Katowicach, postanowieniem z dnia 25 lutego 1997 r. sygn. akt (...), oddalił zażalenie powoda na powyższe postanowienie.
Pełnomocnik powoda, nie precyzując podstaw kasacyjnych, wniósł kasację od "wyroku zapadłego w niniejszej sprawie, który uprawomocnił się dnia 27 lutego 1997 roku (...)", domagając się jego uchylenia.
Sąd Apelacyjny w Katowicach, postanowieniem z dnia 2 kwietnia 1997 r. sygn. akt (...), odrzucił wymienioną kasację, jako niedopuszczalną, bo dotyczącą orzeczenia sądu pierwszej instancji.
Pełnomocnik powoda w zażaleniu wniósł o uchylenie powyższego postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 2 kwietnia 1997 r., twierdząc, że w kasacji "na skutek błędów maszynowych wpisano zamiast "postanowienie" słowo "wyrok"".
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Ratio legis ustanowionego przymusu adwokacko-radcowskiego do wnoszenia kasacji (art. 393[2] § 1 KPC) ma na celu zapewnienie temu środkowi odwoławczemu odpowiedniego poziomu. Od adwokata (jako profesjonalisty) wnoszącego kasację należy przeto wymagać nie -jak od laika - tylko minimalnej znajomości przepisów kodeksu postępowania cywilnego, dotyczących skargi kasacyjnej, lecz także znajomości odpowiedniej do pełnionego zawodu. Strona zaś, ustanawiając adwokata pełnomocnikiem i uiszczając opłaty za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości, ma prawo spodziewać się i wymagać, by czynności te - a wśród nich i wniesienie kasacji - wykonane zostały z pełną znajomością obowiązujących przepisów (patrz ustawa z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124 ze zm.), a szczególnie art. 1 ust. 1 i art. 4 ust. 1 tejże ustawy).
Kasacja wniesiona przez pełnomocnika powoda nie odpowiada wymogom skargi kasacyjnej, zarówno co do wskazania zaskarżonego nią orzeczenia, jak i powołania podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia.
W związku z zażaleniem zasadnicze znaczenie ma tylko wskazanie orzeczenia zaskarżonego kasacją. Wskazanym zaskarżonym orzeczeniem jest wyrok wydany przez sąd pierwszej instancji, tj. wyrok Sądu Wojewódzkiego w Katowicach, wymieniony wyżej, bo inny wyrok nie został w sprawie wydany. Świadczą o tym sformułowania zawarte w skardze kasacyjnej, zarówno w jej petitum, jak i w uzasadnieniu. Otóż, na samym początku skarga ta zawiera sformułowanie: "Wnoszę o kasację wyroku zapadłego w niniejszej sprawie, który uprawomocnił się dnia 27 lutego 1997 roku (...)". Treścią zaś uzasadnienia kasacji jest krytyka wyroku Sądu Wojewódzkiego i przeprowadzonego postępowania przed tym sądem.
W tej sytuacji, zawarte w zażaleniu, twierdzenie pełnomocnika powoda, że w kasacji "na skutek błędów maszynowych wpisano zamiast słowa "postanowienie" słowo "wyrok"" nie odpowiada treści skargi kasacyjnej. W samym uzasadnieniu zażalenia zawarte jest też sformułowanie, które świadczy o tym, że zamiarem pełnomocnika było zaskarżenie kasacją postanowienia sądu pierwszej instancji: Sąd Apelacyjny w Katowicach "(...) odrzucił kasację albowiem została ona złożona nie od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Katowicach, lecz od wyroku tego Sądu". Zdaje się to również świadczyć o tym, że pełnomocnik powoda nie zna lub nie rozumie treści art. 392 § 1 KPC, stanowiącego, że kasacja przysługuje tylko od wyroku lub postanowienia, wydanych przez sąd drugiej instancji i kończących postępowanie w sprawie. W tej sytuacji Sąd Apelacyjny trafnie odrzucił kasację jako niedopuszczalną, bo wniesioną od wyroku sądu pierwszej instancji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz