Adwokat - Kasacja

Obrońca wyznaczony z urzędu w toku postępowania jest zobligowany do podejmowania czynności procesowych do chwili prawomocnego zakończenia tego postępowania lub zwolnienia z tego obowiązku przez organ, który go wyznaczył. Nie budzi wątpliwości uprawnienie takiego obrońcy do dalszego działania na korzyść skazanego, tj. podejmowania na jego rzecz czynności w toku postępowań nadzwyczajnych. W takiej sytuacji obrońcy nie przysługuje wynagrodzenie od Skarbu Państwa za wykonywanie funkcji obrończych.
LEX nr 598850
598850
Dz.U.1997.89.555: art. 84 § 1


Skład orzekający

Przewodniczący: Sędzia SN Przemysław Kalinowski.

Sentencja

Sąd Najwyższy w sprawie Mariana T. skazanego z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii po rozpoznaniu zażalenia skazanego na zarządzenie przewodniczącego Sądu Okręgowego w B. z dnia 18 maja 2010 r., w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił
uchylić zaskarżone zarządzenie i przekazać sprawę Sądowi Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie faktyczne

Zarządzeniem z dnia 28 kwietnia 2010 r. przewodniczący Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w B. wezwał skazanego Mariana T. do usunięcia w terminie 7 dni od dnia otrzymania przedmiotowego zarządzenia, braku formalnego kasacji z dnia 28 kwietnia 2010 r., przez dołączenie upoważnienia do podjęcia czynności procesowej (pełnomocnictwa) dla adwokata Andrzeja K., który sporządził nadzwyczajny środek zaskarżenia w tej sprawie. Zarządzenie to zostało doręczone adresatowi, który oświadczył, że nie sprzeciwia się wniesieniu kasacji przez adw. A. K., ale zwrócił uwagę na fakt sporządzenia już w tej sprawie kasacji przez innego obrońcę wyznaczonego z urzędu, właśnie dla potrzeb niniejszego postępowania nadzwyczajnego - adw. Henryka M.
Wobec upływu wyznaczonego terminu i braku dołączenia żądanego pełnomocnictwa, zarządzeniem z dnia 18 maja 2010 r. przewodniczący Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w B., odmówił przyjęcia kasacji sporządzonej przez adw. A. K.
W zażaleniu na to zarządzenie skazany powołał się na niezrozumiałe dla niego zabiegi Sądu Okręgowego w B. zmierzające - w jego ocenie - do pozbawienia go możliwości wniesienia nadzwyczajnego środka zaskarżenia.

Uzasadnienie prawne

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego Mariana T. okazało się w pełni zasadne i skutecznie doprowadziło do uchylenia zaskarżonego zarządzenia.
Działania przewodniczącego Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w B., podejmowane w tej sprawie, są niezrozumiałe, nie tylko dla skazanego. Przypomnieć najwyraźniej trzeba, że na etapie postępowania apelacyjnego w tej sprawie tenże przewodniczący zarządzeniem z dnia 4 lutego 2010 r. wyznaczył ówcześnie oskarżonemu Marianowi T. obrońcę z urzędu w osobie adw. Andrzeja K., który poprzez swego substytuta podjął i wykonał obowiązki obrońcy na rozprawie apelacyjnej. Następnie, tenże obrońca złożył wniosek o doręczenie mu wyroku sądu odwoławczego wraz z uzasadnieniem, po czym sporządził i nadesłał kasację. W takiej sytuacji procesowej, już samo żądanie udzielenia przez skazanego ww. obrońcy Kancelaria adwokacka Kraków pełnomocnictwa do sporządzenia kasacji - było całkowicie bezpodstawne. Najwyraźniej przewodniczący Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w B. przeoczył treść art. 84 § 1 k.p.k., który jednoznacznie określa zakres uprawnień obrońcy z urzędu, upoważniając go do działania w całym postępowaniu, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia. Jeśli zatem tenże przewodniczący wydziału wyznaczając zarządzeniem z dnia 30 marca 2010 r. odrębnego obrońcę z urzędu do sporządzenia kasacji w osobie adw. Henryka M., jednocześnie nie zwolnił z obowiązków obrońcy z urzędu adw. Andrzeja K., to brak jest jakichkolwiek podstaw do kwestionowania uprawnienia ostatnio wymienionego obrońcy do sporządzenia i wniesienia kasacji na korzyść skazanego Mariana T. - co trafnie zauważył autor zażalenia. Także decyzja o odmowie przyjęcia tej kasacji - z powołaniem się na brak upoważnienia obrońcy do dokonania tej czynności procesowej - nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach. Obrońca wyznaczony z urzędu w toku postępowania jest zobligowany do podejmowania czynności procesowych do chwili prawomocnego zakończenia tego postępowania lub zwolnienia z tego obowiązku przez organ, który go wyznaczył. Nie budzi natomiast wątpliwości uprawnienie takiego obrońcy do dalszego działania na korzyść skazanego, tj. podejmowania na jego rzecz czynności w toku postępowań nadzwyczajnych. W orzecznictwie wyrażono natomiast pogląd, że w takiej sytuacji obrońcy nie przysługuje wynagrodzenie od Skarbu Państwa za wykonywanie funkcji obrończych albowiem jego obowiązki w tym zakresie zakończyły się z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy należy prawidłowo odnieść się do zagadnienia formalnych warunków nadzwyczajnego środka zaskarżenia.
Mając to wszystko na uwadze Sąd Najwyższy postanowił, jak na wstępie.